August Konstanty hr. Krasicki (1873-1946)
Działacz polityczny i botanik. Urodził się w Bachórzcu w pow. przemyskim jako syn Ignacego i Elżbiety z hr. Zamoyskich.
Ukończył uniwersytet we Fryburgu i a następnie Akademię Leśną w Tharandt w Saksonii. Rozwinął aktywną działalność społeczną w okolicach swego majątku w Lesku. Przez wiele lat był członkiem Rady Powiatowej pow. leskiego i członkiem oddziału Galicyjskiego Tow.
W r. 1914 został posłem Sejmu Krajowego Galicji. W tym samym roku wstąpił do Legionów. Był członkiem Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego (NKN). W r. 1920 został adiutantem dowódcy armii, służbę zakończył w stopniu rotmistrza. W 1934 r. ogłosił we Lwowie „Dziennik z kampanii rosyjskiej … 1914-1916” (wydanie III uzupełnione ukazało się w 2013 r.)
A. Krasicki zajmował się botaniką. Efektem jego praz badawczych w tym zakresie było wynalezienie odmiany świerka (Picea krasiciana), wyhodowanej przez szkółki w Podzamczu. Był prezesem Małopolskiego Tow. Leśnego. W lasach leskich zorganizował rezerwat (ok. 1 ha) przeszło stuletnich sosen Weymutha (Pinus strobus L.). Pisywał artykuły do „Roczników Tow. Dendrologicznego”.
W 1903 r. poślubił Izabelę hr. Wodzicką. Pozostawił synów: Antoniego, Stanisława, Ksawerego, Jana oraz córki: Zofię (żonę Jerzego Garapicha de Sichelburg) i Elżbietę (żonę Ishama Reavis). Krasicki zmarł w 1946 r. w Krakowie. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.